Er beweegt wat aan de stroom

Harde business

Eind november 2004 raakte bekend dat sinds de liberalisering 17.000 Vlaamse gezinnen door hun energieleverancier aan de deur werden gezet. Het gaat zowel om gas- als elektriciteitsklanten. De pers stelde vast dat de liberalisering stilaan haar sociale prijs eist en de minder interessante klanten uit de markt worden gezet. Het zijn inderdaad de klanten met al dan niet tijdelijke betalingsmoeilijkheden die het eerst worden afgestoten. Vooral in de steden en dan voornamelijk in het Antwerpse zou de situatie het meest schrijnend zijn. De Antwerpse intercommunale distributienetbeheerder merkt op dat de meeste mensen worden gedropt door Electrabel Customer Solutions, omdat het grootste deel van de mensen bij Electrabel was gebleven.

Het zijn nu uitgerekend de intercommunales die deze mensen moeten opvangen. Nochtans mogen zij sinds de liberalisering niet langer elektriciteit en gas meer leveren, maar moeten zij zich uitsluitend met het vervoer en het beheer van de netten bezighouden. Een uitzondering hierop zijn juist deze sociale omstandigheden.

Voor de gedropte gezinnen wordt door de netbeheerder een zogenaamde budgetmeter ter beschikking gesteld. Een budgetmeter kan voor kleine bedragen met een elektronische kaart worden opgeladen, een beetje zoals met een proton-kaart bij de winkelier dus. Daarbij komt nog dat als dit budget opgebruikt is, toch nog 6 ampère kan worden afgenomen, zodat een gezin nooit zonder stroom komt te staan, behalve bij klaarblijkelijke onwil of fraude.

Dit komt ook Electrabel goed uit. Electrabel - of een andere droppende leverancier - is een oninteressante klant kwijt, terwijl het meest schrijnende leed tengevolge van deze onaangename beslissing toch wordt gelenigd.

Maar er is meer : Electrabel verwerft onmiddellijk daarna deze klant opnieuw, maar dan met gegarandeerde betalingszekerheid. De netbeheerder die de klant in zijn sociale functie moet overnemen, moet voor de levering van deze elektriciteit immers een beroep doen op .... Electrabel. En de netbeheerder is uiteraard wel een goede betaler. De kosten voor dit alles worden verekend in de nettarieven, die door iedereen moeten worden gedragen, dus ook door de klanten van de andere leveranciers.

En dat is nog niet alles. Wanneer een andere leverancier dan de standaarleverancier iemand in het 'gemengde distributienetgebied' van zijn klantenlijst schrapt en deze klant geen andere leverancier vindt, mag Electrabel ook het verbruik van deze klant overnemen, maar dan wel aan de gegarandeerde en gunstige voorwaarden die zij heeft bedongen bij de netbeheerder. In het 'zuivere distributiegebied' geldt hetzelfde voor Luminus. Dit alles dus ten koste alle andere klanten en leveranciers.

Eerder die week was er daarnaast nog een en ander te doen over het feit dat de standaardleveranciers tarieven publiceren waarbij rekening wordt gehouden met de kosten van de voorbije 12 maanden en niet met de huidige beduidend hogere prijzen, zodat de consument wordt misleid in zijn vergelijkingen met de concurrentie. Trouwe gebruikers van onze website wisten dit al langer. Reeds maanden daarvoor waarschuwden wij voor deze situatie in onze commentaar en opmerkingen bij onze berekeningsmodule.

Ook voor stroomtarieven.be zijn het harde tijden. Tot dan toe kreeg u deze belangrijke bijkomende informatie voor het interpretteren van de bekomen cijfers volledig gratis. Zo'n business-model brengt echter weinig geld in het laatje. Sinds 25 november 2004 wordt voor deze zeer waardevolle informatie een kleine bijdrage gevraagd. Door vooreerst gedurende een 45 à 50-tal seconden naar een betaalnummer te bellen, kan u via een ingegeven code deze informatie op de website te zien krijgen. Stroomtarieven.be ontvangt een deel van communicatiekosten die u hiervoor aan Belgacom betaalt. De nieuwsbrief die wij u regelmatig toezenden, is uiteraard nog volledig gratis.