Er beweegt wat aan de stroom

De zonnepanelensaga gaat voort

Vorige week meldden we al dat de stijging van de nettarieven als gevolg van de subsidiëring van de groenestroomcertificaten voor zonnepanelen eigenaardige gevolgen heeft. Zo is de stijging van 72 euro (of 87 euro inclusief BTW) niet voor iedereen gelijk, maar zelfs heel sterk afhankelijk van de plaats waar je woont. Wie in het netgebied van Intergem woont en een beetje meer verbruikt dan het zogenaamde "gemiddelde gezin", kan tot dubbel zoveel moeten ophoesten. Wie in het netgebied van Imea woont en een beetje zuinig is op zijn verbruik, moet wellicht maar de helft bijdragen.

Ook de enige twee "echte groenestroomproducenten" in Vlaanderen zijn slachtoffer van de nieuwe tarieven omdat zij juist ook de enigen zijn die een supereenvoudig tarief hanteren (inclusief nettarief en andere kosten). Zij kunnen nu niet langer hun business-case volhouden. Alvast Wase Wind heeft daar haar conclusies uit getrokken door haar tarieven, zij het nog altijd "all-in", toch afhankelijk te maken van het netgebied van de klant en zich verder te verzekeren tegen plotse beslissingen van de overheid of regulator.

Deze week dinsdag en woensdag "ontdekten" de kranten, radio en TV plots ook het probleem dat wij hadden aangekaart, wat tot een nieuwe bom van verontwaardiging leidde, niet in het minst ook in de commentaren van de lezers. Vele commentatoren vinden dat het nu genoeg is en dat de PV-eigenaars dan maar zelf moeten opdraaien voor de verhoging van de tarieven. Deze laatsten argumenteren dan weer dat ook voor andere zaken "iedereen" bijdraagt aan de subsidiëring van allerlei slag.

Welnu, het kan nog straffer.

Vorige week zegden we het al: "onbegrijpelijk" en "PV-bezitters met elektrische verwarming kunnen er maar hun profijt mee doen."

Wat is het probleem? De nettarieven voor dag- en nachtverbruik stijgen, maar het tarief voor exclusief nachtverbruik (zeg maar voor elektrische verwarming) daalt. Daardoor zullen in vele gevallen vooral de PV-eigenaars die elektrisch verwarmen hun jaarlijkse verbruikskosten juist nog zien dalen, zelfs bij gelijkblijvende zonneschijn en gelijk gebleven eigen verbruik.

Nu is verwarmen met een zo hoogwaardige energievorm als elektriciteit altijd maatschappelijk uit den bose, maar als die elektriciteit dan nog eens wordt opgewekt met een zo dure technologie als zonnepanelen (al dan niet gesubsidieerd) dan is dat echt vloeken in de kerk. En voor zo’n situatie beslist men dan tot een tariefdaling, nota bene nog met als argument dat het groeiend aantal zonnepanelen een tariefstijging noodzakelijk maakt.

Wij willen geen hetze ontketenen tegen de PV-eigenaars zelf, zoals sommigen in hun commentaren schrijven (die dan gemakshalve naar de grote bedrijfsinstallaties verwijzen of naar andere subsidiesystemen), maar willen hiermee toch het absurde van het bestaande systeem aankaarten.

De PV-eigenaars moeten we nochtans toch wijzen op bovenvermelde "vloeken in de kerk". Inderdaad, uit de krantencommentaren van lezers blijkt dat nogal wat investeerders juist doelbewust kiezen voor een PV-installatie om hun elektrische verwarmingskosten te drukken. Dat kan niet de bedoeling zijn van de overheid. Zoals vorige week ook al uiteengezet is het aankopen bij een groene leverancier macro-economisch veel gunstiger dan eigen productie met een dure technologie en bijgevolg zeker voor verwarming. Hier blijft de paradox van het verschil tussen micro- en macro-economie spelen en dus ook de problematiek voor de overheid over de manier om bepaalde zaken te stimuleren.

Terug naar ons uitgangspunt: de zogenaamde verhoging van de nettarieven die voor sommigen een verlaging betekent. Laten we dit duidelijk maken met een voorbeeld.

Een gezin van 4 personen, bijvoorbeeld in het netgebied van Intergem, heeft een normaal gemiddeld verbruik van 3500 kWh per jaar, verwarming niet inbegrepen. Als dit gezin zonnepanelen heeft, kan het minstens zo’n 2000 kWh per jaar zelf produceren. Vele commentaren van krantenlezers-PV-eigenaars gewagen zelfs van meer. Blijft er nog zo’n 1500 euro over. Elektrisch verwarmen verbruikt al snel 20.000 kWh per jaar, maar indien men zeer zuinig is, zou dat bijvoorbeeld 12.000 kWh kunnen zijn. In principe gebeurt dit met gebruik van het uitsluitend nachttarief, omwille van het lagere tarief.

Welnu zo’n gezin betaalt nu geen 87 euro per jaar meer door de gewijzigde nettarieven, maar 87 euro MINDER. Een ander voorbeeld: hetzelfde gezin in het netgebied van Imea, de zogezegd minst geplaagde netbeheerder, zal nu zelfs 115 euro per jaar minder moeten ophoesten. En dat allemaal alleen maar door de "verhoging" van de nettarieven op 1 april 2011 tengevolge van de plaatsing van zonnepanelen. Een jaarlijks verbruik van 12.000 kWh voor elektrische verwarming is daarbij nog zuinig geschat, ook als men rekening houdt met de eventuele compensatie door de zonnepanelen (wat ’s nachts al moeilijker is). Bij een hoger verwarmingsverbruik is het verschil uiteraard nog groter, maar voor zuiniger gezinnen (wat betreft elektrische verwarming) blijft de "prijsdaling als gevolg van de prijsstijging" nog aanzienlijk. Echt apocalyptisch.

Benieuwd hoe de pers ook dit probleem volgende week opnieuw zal herontdekken.